Datum: 25 februari 2000
Spreker: prof. dr ir R. L. Lagendijk (TUD)
Titel: Digitale Watermerken voor Beelden en Video
Samenvatting: Efficiënte digitale representatie, transport, en manipulatie van multimedia informatie zoals tekst, audio, graphics, en video, heeft in de laatste jaren een grote vlucht genomen. Bekende voorbeelden hiervan zijn digitale audio (DAB: `digital audio broadcasting', CD), digitale televisie (DVB: `digital video broadcasting', DVD: `digital versatile disk'), en natuurlijk het Internet. Digitale informatie --- ongeacht het type --- heeft in nog sterkere mate dan al gold voor analoge informatie, een bijzonder hoge commerciële waarde. Dankzij de digitale representie kan de informatie ongelimiteerd worden hergebruikt zonder kwaliteitsverlies. Dit grote voordeel van de digitale representatie levert echter tegelijkertijd ernstige bedenkingen op bij de rechtmatige eigenaren van die informatie, daar na verspreiding --- via Internet, omroep, of digitale opslagmedia --- ook anderen hiervan onrechtmatig of onjuist gebruik kunnen maken. De dreiging die uitgaat van deze multimedia piraterij leidt met name bij de producenten van kostbare audio-visuele producten tot een afwachtende houding ten aanzien van het aanbieden van hun producten via bijvoorbeeld het Internet.

In de laatste vijf jaar is als antwoord op het hierboven geconstateerde probleem de digitale watermerktechnologie sterk opgekomen. Een digitaal watermerk is een patroon dat in een foto, videobeeld, of de gecomprimeerde versie daarvan (JPEG/MPEG) verborgen is, zodanig dat dit het normale gebruik van de foto of video niet verstoort. Dit betekent meestal dat het watermerk niet zichtbaar is bij het bekijken van de foto of video. Een watermerk-detector kan dan worden gebruikt om eigendomsrechten van het betreffende beeldmateriaal aan te tonen, om het illegaal distribueren van audio- en videomateriaal eenvoudig te detecteren, en om kopieerbeveiliging in consumentenproducten te realiseren.

De acceptatiegraad van watermerktechnologie is momenteel nog niet hoog. De belangrijkste reden hiervoor is dat watermerken door middel van beeldbewerkingsoperaties (deels) te verwijderen zijn zonder dat daarbij de beeldkwaliteit significant aangetast wordt. Alhoewel meer en meer watermerkmethoden deze aanvallen op voorhand in rekening proberen te brengen, is een rigoureuze aanpak nog niet mogelijk geweest daar de effecten van aanvallen onvoldoende bekend zijn.

Deze presentatie zal een overzicht geven van de basistechnieken die gebruikt worden in het watermerken van beelden en video. Vervolgens zal het door de Informatie- en Communicatietheorie Groep ontwikkelde DEW algoritme gepresenteerd worden, en zal worden aangegeven waar de uitdagingen voor de toekomst liggen.